مهاربندهاي ضربدري به دلايلي همچون سختي قابل توجه، سرعت و سهولت اجرا از
پرکاربردترين سيستم‌هاي مهاربندي در سازه هاي فولادي بويژه در ايران به
حساب مي‌آيند. عضو فشاري مهاربند ضربدري نيروي قابل توجهي را بايد تحمل کند
و براي اين‌که بتواند کمانش کرده و عملکرد خوبي داشته باشد، نيازمند اتصال
مناسب به اعضاي اصلي قاب مي‌باشد. براي اين اتصال عموماً از ورق گاست
استفاده مي‌شود و آيين‌نامه دو راهکار براي اتصال کناري مهاربندها پيشنهاد
مي‌کند: روش اول استفاده از اتصال گيردار و روش دوم رعايت فاصله خطي دو
برابر ضخامت ورق گاست از خط آزاد خمش است. در اين بررسي با تحليل قاب يک
طبقه يک دهانه و مدل‌سازي سه‌بعدي در نرم‌افزار اجزاء محدودي آباکوس ضريب
طول مؤثر در صورت رعايت و عدم رعايت فاصله خطي دو برابر ضخامت ورق گاست
بررسي شده است و ملاحظه خواهد شد که رعايت اين فاصله آزاد اجازه کمانش و
تغييرشکل خارج از صفحه بيشتري را به عضو فشاري مهاربند ضربدري مي‌دهد
