همواره يكي از معضلات مديريت كلان شهرها كنترل و هدايت سيلاب‌هاي شهري و
بهينه‌سازي سيستم جمع‌آوري آبهاي سطحي مي‌باشد. افزايش ساخت و سازها و
توسعه شهري عمدتاً منجر به كاهش سطوح نفوذپذير و افزايش حجم رواناب، بويژه
در مواقع بارندگي و بروز آبگرفتگي‌هاي شديد و در نهايت منجر به مختل شدن
فعاليت‌هاي انساني و همين‌طور بحث‌هاي زيست محيطي خواهد شد. در شهر تهران
نيز طي ساليان اخير مطالعات طرح جامع مديريت آبهاي سطحي در كليه مناطق آن
عملياتي شده است. هدف از اين پژوهش شبيه‌سازي عملكرد سيستم زهكشي رواناب
سطحي منطقه 14 شهرداري تهران به عنوان يكي از حوضه‌هاي كليدي در مطالعات
جامع نامبرده با استفاده از مدل كاربردي Autodesk SSA و تقسيم‌بندي وضعيت
مجاري براساس توانايي گذردهي سيلاب در دوره بازگشت‌هاي مختلف طراحي
مي‌باشد. با توجه به اينكه يكي از منابع عدم قطعيت در اين شبيه‌سازي‌ها بحث
انتخاب نوع مدل شبيه‌ساز بارش-رواناب مي‌باشد، لذا تحليل حساسيت بر روي
روش‌هاي مختلف و تأثير آن‌ها بر وضعيت مجاري، جهت مديريت مرمت و بهسازي
شبكه نامبرده نيز انجام گرفته است.
