خوردگي به عنوان عامل فساد و زوال سازه‌هاي بتن آرمه محسوب شده و استفاده
از فلزات مخصوصا فولاد نيز به در سازه‌هاي بتن آرمه اجتناب ناپذير است،
بنابراين محافظت از اين مصالح در برابر واکنشهاي خوردگي مخصوصا در محيطهاي
مسئله‌دار مانند نواحي ساحلي حائز اهميت مي‌باشد. روشهاي مختلفي جهت
جلوگيري و يا کاهش خوردگي فولاد در اين مناطق مطرح است که يکي از اين روشها
استفاده از الياف است. الياف فولادي به دليل بهبود بخشيدن به خواص بتن
همچون مقاومت خمشي، مقاومت برشي، مقاومت پيچشي و مقاومت ترک خوردگي مورد
توجه است. در اين پژوهش نيز با بکارگيري الياف فولادي در نمونه‌هاي بتن
مسلح و قرار دادن آنها در شرايط محيطي نرمال و خورنده، به بررسي تاثير اين
الياف بر مقاومت فشاري و مقاومت پيوستگي پرداخته شده است و همچنين اثر قطر
آرماتور و ضخامت پوشش بتن روي آرماتور نيز مورد بررسي قرار گرفت. از يک روش
خوردگي تسريع شده جهت زنگ زدن آماتورهاي جاسازي شده در نمونه‌هاي بتني
استفاده شد و از رابطه مقاومت پيوستگي آزمايشگاهي و رابطه ارائه شده توسط
اصفهاني – رنگان در زمينه مقاومت پيوستگي موضعي جهت بررسي نتايج استفاده
شد. بررسي نتايج آزمايش مقاومت فشاري و آزمايش مقاومت پيوستگي آزمايشگاهي
نشان دهنده افزايش هر دو مقاومت در بتن حاوي الياف بوده و همچنين خوردگي
باعث کاهش مقاومت پيوستگي شده است و الياف به دليل کاهش نفوذپذيري بتن،
خوردگي آرماتورها را کاهش داده است.
