تأمين روشنايي راه ها به ويژه در ساعات شب و شرايط نامناسب روشنايي از
اهميت ويژه اي در جهت حفظ ايمني راه ها برخوردار مي باشد. معمولاً به
دلايلي همچون محدوديت منابع مالي، شرايط عملکردي مسير و ساير مواردي از اين
قبيل، تأمين روشنايي در همه راه ها و يا تمام طول مسير امکان پذير نمي
باشد. از اين رو، لازم است تا نسبت به تدوين فرآيند يا مدلي جهت اولويت
بندي روشنايي در راه ها اقدام گردد. در راستاي موارد ذکر شده و اهميت
موضوع، در اين مقاله تلاش گرديده تا پس از مطالعه تطبيقي و بررسي اقدامات،
تحقيقات و مقايسه مطالعات انجام شده در کشور و کشور امريکا، مهمترين
پارامترهاي مرتبط با مكان‌يابي و اولويت‌بندي روشنايي در راه‌ها شناسايي
شده و با كمك روش سلسله مراتبي و نظرسنجي از كارشناسان و متخصصان ذيربط ،
مدل و الگوي مناسبي ارائه گردد.
